زمینه و هدف مهم ترین مشکل تولید پروتیین های نوترکیب در سلول های پروکاریوتیک، اختلال در عملکرد این پروتیین ها به دلیل تغییر ساختار طبیعی آن هاست. هدف این مطالعه انتخاب بهترین مواد شیمیایی به عنوان ترکیبات مکمل بافر دیالیز، جهت اصلاح ساختار فضایی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) نوترکیب است. مواد و روش ها در این مطالعه تجربی، با بهره گیری از نرم افزارها، مواد شیمیایی مکمل مختلف انتخاب شدند. با افزودن این ترکیبات به بافر دیالیز VEGF نوترکیب، عملکرد این مواد در تاخوردگی مجدد پروتیین نوترکیب و ایجاد تمایز در سلول های پایه مزانشیمال به سلول های اندوتلیال، با روش فلوسایتومتری، ارزیابی شد. ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با شناسه ARAKMU. REC. 1394. 199، در کمیته پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اراک، به ثبت رسیده است. یافته ها نتایج نشان داد که اضافه کردن آرژنین، سیستیین و DDT، باعث افزایش تمایز سلول های مزانشیمال به اندوتلیال می شود. با حضور آرژنین، سیستیین، DDT و NaCl، در بافر دیالیز، میزان شاخص های تمایزی اختصاصی (CD) مربوط به سلول های اندوتلیال (CD31/144)، در بالاترین میزان بود. نتیجه گیری حضورآرژنین، سیستیین، DDT و NaCl در بافر دیالیز VEGF نوترکیب، بیشترین تاثیر را در تمایز سلول مزانشیمال به اندوتلیال دارد.

خواص ترابرد حاملین بار برای نیم رساناهای آلی بستگی به حضور و نحوه توزیع سایتهای تله دارد. بطوریکه می دانیم تله ها نتیجه بی نظمی در مولکول ها و زنجیره های پلیمری که ناشی از ناخالصی های فیزیکی یا شیمیایی موجود در ساختار نیم رساناهای آلی می باشد. از نقطه نظر نقص های بلوری که باعث تغییر در ترازهای انرژی می شوند و ایجاد گاف انرژی در نظریه نواری می شوند، خواص ترابردحاملین بار در این نوع سیستم ها نیز دستخوش تغییراتی خواهد شد که مهمترین پارامتر در این موضوع جایگزیده شدن و یا دچار تله شدن در فرایند رسانش خواهد بود. البته نقص ها می توانند در نقش مراکز پراکننده در سیستم باشند. در این مقاله با استفاده در مدل های مختلف بازترکیب حاملین، اثرات پارامترهای اساسی بر عملکرد سلول های خورشیدی آلی نامتجانس و همچنین انتقال بار مورد بررسی قرار گرفته است. برای شبیه سازی این فرآیندها، دراین بخش بااستفاده ازحل خودسازگارمعادلات سوق-پخش ومعادله پواسون وهمچنین استفاده ازمدلهای مختلف بازترکیب ازطریق روش اجزاءمحدود، پارامترهای اساسی سلولهای خورشیدی آلی توده ای باساختار P3HT: PCBM موردمطالعه قرارگرفته است. در بیشتر مدل ها و مطالعات نظری ارایه شده، ناحیه فعال در سلول های خورشیدی آلی را به صورت ذاتی فرض می نمایند حال آنکه این فرض برای مطالعه و بهینه سازی آنها دارای اشکالاتی می باشدو می بایست سهم آلاییده کردن پلیمرها برای مطالعه بهتر، در نظر گرفته شود. این ساختار شامل ناحیه فعال با ساختار توده ای P3HT: PCBM به ضخامت 100 نانومتر می باشد.

در این مقاله با اندازه گیری طیف فتولومینسانس و فوتولومینسانس وابسته به زمان یکسری از نانوساختارهای نیتروژندار (چاه های کوانتومی نیتروژن دار (GaN/AlGaN، تاثیر افزایش آلایش سیلیکونی و همچنین شدت نور باریکه لیزر فرودی بر روی نمونه را در پوشش میدان های قطبشی موجود در این ساختارها، طیف فوتولومینسانس و همچنین زمان واهلش حامل ها بررسی شده است. اندازه گیری ها نشان می دهد که با افزایش آلایش سیلیکونی پهنای پیک حاصل از چاه های کوانتومی و همچنین بازدهی نوری سیستم به علت پوشش میدان های الکتریکی موجود در چاه ها، افزایش پیدا می کند و این موضوع در طراحی دیودهای، نورگسیلنده UV از اهمیت بالای برخوردار است. همچنین اندازه گیری ها نشان می دهد که پیک انرژی گسیلی این چاه ها با افزایش شدت نور لیزر به علت پوشش موثرتر میدان های الکتریکی داخلی موجود در این ساختارها به سمت انرژی های بیشتر، در حدود چند meV، جابجا می شود.

1مقدمه: دوران نوزادی نقش اساسی درسلامت فرد در آینده دارد. امروزه با کاهش مدت بستری اولیه نوزادان پس از زایمان، بررسی فراوانی و علل بستری مجدد نوزادان و شناسایی فاکتورهای خطر مرتبط با آن به منظور کاهش فراوانی بستری مجدد مورد توجه قرارگرفته است. لذا هدف این مطالعه بررسی فراوانی و علل بستری مجدد نوزادان در بیمارستان شهید مصطفی خمینی تهران طی سال های 1398 تا 1400 است. روش بررسی: دراین مطالعه مقطعی، پرونده های پزشکی نوزادان سالمی که طی سال های 1398 تا 1400 در بیمارستان شهید مصطفی خمینی تهران متولد و طی 30 روز پس از تولد مجدداً در بخش نوزادان بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار SPSS ویرایش 21 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته­ها: از مجموع 4951 نوزاد متولد شده در طول 3 سال، 252 نوزاد (5. 08 درصد) طی ماه اول زندگی مجدداً در بیمارستان بستری شده بودند. زردی (71درصد)، شک به سپسیس (3. 16 درصد) شایع ترین علل بستری مجدد نوزادان بودند. ارتباط معنی داری بین جنسیت نوزاد (0. 010=P)، سن حاملگی (0. 00=P)، وزن هنگام تولد (0. 019=P) و نوع تغذیه (0. 001=P) با بستری مجدد نوزادان در بیمارستان وجود داشت. سن نوزاد در هنگام بستری ارتباط آماری معنی داری با علت بستری مجدد نوزاد در بیمارستان داشت(0. 001P=). نتیجه­گیری: بستری مجدد در بیمارستان برای بسیاری از نوزادان اتفاق می افتد. بستری مجدد نوزادان در هفته اول زندگی عمدتاً به دلایلی مانند زردی و مشکلات تغذیه ای اتفاق می افتد و پس از هفته ی اول، عفونت ها عامل اصلی در بستری مجدد نوزادان هستند. جنس مذکر، وزن کم تولد و سن حاملگی کمتر از 37 هفته فاکتورهای خطر مرتبط با بستری مجدد هستند. درحالی که تغذیه ی انحصاری با شیرمادر یک فاکتور محافظت کننده است.

زمینه و هدف: سنگ کلیه بیماری شایعی است. این پژوهش مطالعه ای مقطعی است که با هدف بررسی علل عود سنگ کلیه در شهر همدان انجام شده است. مواد و روش ها: همه ی بیماران مبتلا به سنگ کلیوی راجعه که برای درمان یا پیگیری به مراکز نفرولوژی و ارولوژی مراجعه کرده بودند در این مطالعه شرکت کردند و در مقایسه با گروه شاهد بودند. چک لیست های دموگرافیک تکمیل و معاینه ی فیزیکی انجام شد و برخی از مطالعات آزمایشگاهی پلاسما و ادرار درخواست شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون آماری توصیفی، آزمون T، و آزمون کای دو فیشر استفاده شد. یافته ها: تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که 46/9 درصد موارد دارای سابقه ی خانوادگی مثبت در بیماری سنگ کلیه هستند. T مستقل در مورد بعضی از عوامل مستعدکننده تفاوت معناداری را در مقایسه با موارد و شاهد نشان داد. نتیجه گیری: در این پژوهش، برای کلسیم، اسیداوریک و اگزالات ادرار 24ساعته P به ترتیب شامل 0/035، 0/0001، و 0/012 بود و در کلسیم و فسفات سرم 0/005= P بود. بر اساس یافته ها، عوامل اساسی در سنگ های کلیوی راجعه مانند هیپرکلسیوری، هیپریوریکوزوری، هیپوسیتراتوری، هیپراگزالوریا، افزایش سطح سرمی iPTH، هیپرکلسمی و هیپوفسفاتمی در بیشتر شرکت کنندگان وجود دارد که هریک از آن ها می تواند عامل جداگانه ای در تشکیل یا عود سنگ کلیه در بیماران باشد.